Gülü mahzun bülbül terki diyarda
Ana yurdum öksüz ağlar ay! anam
Haber yoktur hastalarda sağlarda
Ciğerlerim yara bağlar vay! anam

Rafa kalktı düğün davul zurnalar
Sitem etmiş su vermiyor kurnalar
Yazılardan göç göç oldu turnalar
Kara yasta yüce dağlar hey! anam

Duygularım dağarcıkta basılı
Kış gelen de bütün yollar kesili
Öksüzoğlan kar altında küsülü
Çığlığıyla düşer çığlar oy! anam

Viran oldu taş duvarlı yapılar
Muhannetlik ta nisanda tipiler
Kilitlendi eli açık kapılar
Yele gitti sarı tığlar zay! anam

Eyerledi şu zamane fendini
Deli taylar dağa vurdu kendini
Tohma çayı yine taştı bendini
Bir hâl oldu hüzün çağlar ey! anam

Der ilhami halkı ekmek peşinde
Şehre gitti kimi derdi döşünde
Bulamıyor huzur dahi düşünde
Kuruldu bir kere ağlar duy! anam


Kaynak: İlhami Arslantaş
Yöre: Kangal
Kangal Türküleri