Aşıklar ortasında sofilik satmayalar
İhlas ile aşka riyayı katmayalar

Ya bildiğini eyit ya bir bilirden işit
Teslimlik ucunu tut sözü uzatmayalar

Kur’an kelamım dedi gönlüne evim dedi
Gönül ev ıssın bilmez ademden tutmayalar

Gönül sındı bulundu hem Hakk’a yakın idi
Yine dikerim diye bütünü yırtmayalar

Mumlu baldır şeri’at tortusuz yağdır tarikat
Dost içün balı yağa pes niçün katmayalar

Arif can verir duymaz yalancı mala kıymaz
Yalanıla gerçeği beraber tutmayalar

Kıymetin duyarısan neye değer iş bu dem
Erenlerin manasın almaza satmayalar

Miskin Adem yanıldı Uçmakda buğday yedi
İşi Hakk’dan bilenler şeytandan tutmayalar

Şirin hulklar eylegil tatlı sözler söylegil
Sohbetlerde Yunus’u hergiz unutmayalar


Kaynak: Yunus Emre