Aşk erine dünyada çi harir ü çi palas
Zira kim gönül onun tutmadı kibir ile yas

Aşk amel ile biter layık olursa yiter
Gerekse üryan yürü gerekse geygil libas

Dilersen kim eresin feragat menziline
Var kanaat darında nefsin boğazından as

Nefsinin varlığını akl-ı külle ulaştır
Varlığın yoğa değişir cevher ol olma muhas

Bu kamu günahların yuyan miskinliğinmiş
Var Yunus sen miskin ol gel tama’ın yayın as


Kaynak: Yunus Emre