Yar gitti gideli deliye döndüm
Eğlemiyor gayrı buralar beni
Hanlara serilmiş yatağa döndüm
Önüne gelen dert kiralar beni

Önümü ardımı sardı dikenler
Halinden bellidir aşkı çekenler
Nerde diye aramaya çıkanlar
Yerin kapısından soralar beni

Gidip başka ağaçları taşlamam
Adını anmadan işe başlamam
Hizmetimde asla kusur işlemem
Yar yanına köle vereler beri

Saçı bölük bölük inmiş beline
En kızgın alevler sinmiş teline
Düşmüşüm boş kağıt gibi eline
Canı sıkıldıkça karalar beni


Kaynak: Halil Soyuer