Benim toyuğum ağ idi balam
Derisi dolu yağ idi balam
Düne bu vakit sağ idi balam
Seni yanaşın toyuğu tutan

Ohlanasan toyuğu çalan
Neçe ki ben bele yanıram
Seni yanasın toyuğu tutan

Benim toyuğum çil çildi
Kanatları da tel tel idi
Toyuğ değil ki bir fil idi
Seni yanasın toyuğu tutan

Ohlanasan toyuğu çalan
Neçe ki ben bele yanıram
Seni yanasın toyuğu tutan

Toyuğum köyün sonasıydı
Sarı anacın anasıydı
Cücelerin nenesiydi
Sen yanasın toyuğu çalan

Ohlanasın toyuğu çalan
Neçe ki men bele yanıram
Seni yanasın toyuğu çalan

Menim toyuğum hanlar idi
Nenem de ona danlar idi
Kulakta küpe şanlar idi
Seni yanasın toyuğu tutan

Ohlanasın toyuğu tutan
Neçe ki ben bele yanıram
Seni yanasın toyuğu tutan

Zübeyde hala çıhdı dama
Köyüne baktı yana yana
Toyuğu tuttup kaçtı m’ola
Seni yanasın toyuğu tutan

Ohlanasan toyuğu çalan
Neçe ki ben bele yanıram
Seni yanasın toyuğu tutan


Kaynak: İlhan Gültekin
Yöre: Ardahan
Ardahan Türküleri