Ateşte havada suda toprakta
Dün bir daha doğdum bir daha öldüm
Çiçekte meyvada dalda yaprakta
Dün bir daha doğdum bir daha öldüm

Aşk kervanı son durağa varmadan
Ayrıldı bir yerde şekil manadan
Hiç kimse görmeden kimse duymadan
Dün bir daha doğdum bir daha öldüm

Kllitsiz kapının ön eşiğinde
Büküldüm iplikçe zaman iğnede
Yoktan varolmamın son gediğinde
Dün bir daha doğdum bir daha öldüm

Ben deyip dururken içimdeki ben
Dört adım ötede tükendim hemen
Kimbilir belki de vakit gelmeden
Dün bir daha doğdum bir daha öldüm


Kaynak: Abdurrahim Karakoç