Bir ulu ağaçtan bir yaprak düşse
O anda acısın duyar iniler
Katlansa acıya sakince geçse
Esen rüzgarlara uyar iniler

Bu aşkın meyinden içip de kanan
Bendeki başını sevdaya salan
Yarinden ayrılıp gurbette kalan
Geçen günlerini sayar iniler

Çağlayıp akıyor bakarsın suya
Yağan yağmurlardan zevk duya duya
Geçer dolaplardan yeter arzuya
Başını çarklara koyar iniler

Dağlar çiçek açar Veysel dert açar
Derdine düştüğüm yar benden kaçar
Gerçek aşık olan kendinden geçer
Derdini aleme yayar iniler


Kaynak: Aşık Veysel
Yöre: Şarkışla
Şarkışla Türküleri