Bu ne derttir acep derman belirmez
Yu bu ne yaradır zahmi belirmez

Benim gönlüm acep aşktan usanmaz
Varır aşka düşer hiç bana tanmaz

Döner gönlüm bana öğüt verir hoş
Aşık olan gönül aşktan usanmaz

Aşık ki cana kaldı aşık olmaz
Canın terk etmeyen maşuk bulmaz

Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı hiç kimse almaz

Aşık bir kişidir bu dünya malın
Ahiret korkusun bir çöpe saymaz

Bu dünyadan ahireten içeri
Aşkın yeri var kimse bilmez

Aşık öldü diye sala verirler
Ölen hayvan durur aşıklar ölmez

Aşıklar meydanı Arş’dan yücedir
Çalarlar çevganı topu belirmez

Begüm arif isen yürü yolunca
Bunda başlar yiter kanlar sorulmaz

Erenler kapısı Hazret kapısı
Bu kapuya gelen mahrum görünmez

Yunus bu deryaya gark oldu gitdi
Geri gelmekliğe aklı dirilmez


Kaynak: Yunus Emre