Yoluma serdiler çöğür dikeni
Çıplak ayağını sürü dediler
Yığdılar önüme olanca derdi
Bir kürek verip de kürü dediler

Araya araya bulsam yerimi
Bana bırakmazlar kendi serimi
Nesimi misali yüzüp derimi
Sırtıma sararak sürü dediler

Her nereye gitsem adın anardım
Soğuk sular akan berrak pınardım
Ormanda dalları yeşil çınardım
Köklerimi kesip kuru dediler

Dik tuttum başımı açık alnımı
Af ettim aldatıp kaçan kanlımı
Beni derde salan deli gönlümü
Avucuma koyup eri dediler

Yiğit gibi kara bağrım açmazdım
Yanmasaydı içim yaram deşmezdim
Kıymetliydim her an elden düşmezdim
Bir kenara atıp çürü dediler


Kaynak: Ozan Harun Yiğit
Yöre: Konya
Konya Türküleri