Nerde kendini bilmez çocuklar
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınladı alkışlar kör sokaklarda / Yankısı kime kaldı
Deniz koydum adını / Kederi bende kaldı
Uzak köyler kurdum birbirine / Denizine aldandım

Acının surlarında ateşler yaktık
Kuruldu şehirler soluksuz kaldık
Kendine çekildi bütün zamanlar / Gölgeler or’da kaldı
Deniz koydum ....

Çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü
Ölümün acımasızlığı her zamankinden beter
Gidenler / Gelenler / Düşenler
Ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar
Düştük yola / Güzel şeyler bulmak umuduyla
Işıklarıyla büyük şehirler yol oldu bize / İz sürdük yalnızlığa