Bir dert yatar iken bir dert ayılır
Her dem felek kızağından kayılır
Ölmediysen boşver öldün sayılır
Otuzbeşten sonra devranın biter

Kara saça aklar düşmez mi sandın
Sırra kıdem basan dönmez mi sandın
Gözündeki ışık sönmez mi sandın
Kırktan sonra dizde dermanın biter

El üstünde senmi var eden eller
Elbet bir gün tatlı helvandan yerler
Her doğan güneşta nur vardır derler
Ellibeşten sonra hayranın biter

Yeşilden sarıdan türlü bahçeler
Ne bülbül kalacak ne de nağmeler
Azrail hançeri yürek parçalar
Altmışlarda sonra Kadir-in biter


Kaynak: Kadir Tanrıkulu
Yöre: Diyarbakır
Diyarbakır Türküleri