Ortadoğu kan ağlarken orada
Ben kendi adıma utanıyorum
Bir kaç sözcük mermim olsun şurada
Vicdan azabından yatamıyorum
Mevzi kurup tüfek çatamıyorum

Taşla tanka karşı can diriyorlar
Çoluk çocuk yaşlı hep ölüyorlar
Tüm dünya oturmuş seyrediyorlar
Ben kendi kendimi tutamıyorum
Mevzi kurup tüfek çatamıyorum

Bir şey gelmez elden vahlar başıma
Onca yıllar zehir oldu aşıma
Kendim ile girdim bir savaşıma
Filistine ışık tutamıyorum
Mevzi kurup tüfek çatamıyorum

Besler amerika şer güder onu
Mazlumlar düşmanı katil şaron'u
Sırıtır ardından lordu baronu
Böyle bir lokmayı yutamıyorum
Mevzi kurup tüfek çatamıyorum

İlhamiyim vicdanımla baş başa
Ben ozanım sözüm çalmayın taşa
Feryadım var çıkarsa çıksın arşa
Vicdanı yürekten atamıyorum
Mevzi kurup tüfek çatamıyorum

Selam olsun sevgili yüreklere


Kaynak: İlhami Arslantaş
Yöre: Kangal
Kangal Türküleri