Bu gönül vuruldu yara kudurdu
Zalim olan beni zehre buyurdu
Ölüm haberimi dosta duyurdu
Dersimin suyunu aş gel efendim

Padişahlar astı gonca gülümü
Kesip şu dilimi kırıp kolumu
Bunca dertten görmez oldum yolumu
Şarap ol kabımdan taş gel efendim

Usta eller seni biçer dediler
Toprak seni alır kaçar dediler
Şahını asarsan geçer dediler
Süzülsün gözünden yaş gel efendim

Canıma can katan dostlar yüzüldü
Kurudu ummanlar cihan büzüldü
Kadir-i Garibe mezar kazıldı
Dost zülüm görmekte koş gel efendim


Kaynak: Kadir Tanrıkulu
Yöre: Diyarbakır
Diyarbakır Türküleri