Alnındaki yaradan
Boşaldı belki bütünkanın
Fakat nehirlerin akıyor
Dağların rüzgarı

Bak yine çarpıyor kalbin
Ortaında kavganın
Günola devran döne
Umut yetişe

Dağlarının dağlarının ardında
Değil öyle yoksulluklar hasret ile
Bir tek başak tanesi susuz kalmayacak
Bir tek zeytin dalı bile yalnız

Sıkıysa yağmasın yağmur
Sıkıysa uyanmasın dağ
Bu yürek ne güne vurur
Ne güne

Bu yürek ne güne vurur
Bu yürek
Günola devran döne
Umut yetişe


Kaynak: Ahmed Arif