Dört mevsim çevirmiş dört yanımızı
Kış zerre zerredir karlar içinde
Yaprak yaprak güler ağaçlarda yaz
Bahar çiçek çiçek kırlar içinde

Kemiklerin gücü ancak etince
Ağaçlar kuruyor vade bitince
Gez dolaş, sus bağır hürriyetince
Bir yerin olmalı yerler içinde

Al çiçekler çıkıyorken yarına
Al taneler bir kabukla koruna
Zarları da konmuş aralarına
Bu gizli el kimin narlar içinde

Kaynağı bitince kuruyor dere
Gidenler dönmüyor böyledir töre
Bir dünya gizlidir kendine göre
Alından damlayan terler içinde

Gözümüz de şu dünyanın neyinde
Seneler saplanıp kalmış beyinde
Hayat ilçesinin kader köyünde
Sıkışıp kalmışız surlar içinde


Kaynak: Halil Soyuer