Kasım gelir gelmez kışa tutulmuş
Yağmış kalkmaz dağlarından kar gönül
Gonca gül mevsimi geçmiş kurtulmuş
Daha ne eylersin ahu zar gönül

Pervaneler gibi şama dönersin
Her şamanın ateşinde yanarsın
Nerde güzel görsen benim sanarsın
Hani kim olmuştur sana yar gönül

Zülali'in başını vurdun taşlara
Girdin çıktın nice bin savaşlara
Beni gülünç ettin eş yoldaşlara
Sende namus haya yok mu ar gönül


Kaynak: Aşık Zülali
Yöre: Posof
Posof Türküleri