Sen kurşun yağmurları altında Güneşin delik deşik edildiği bir ülkede doğdun Öptü kan revan içinde seni çırılçıplak bir ölüm Ölümü ve gözyaşını gördün yavrum Kan emmeyi öğrendin yaralarından
Saplanırken geceye ilk çığlığının sesi Kestik göbeğini süngüyle senin Terli bir asker kaputuna sardık sonra Kurşunlar yağıyordu cesedine annenin
Ağla yavrum ağla Dindirsin içindeki acıyı gözyaşların Dönsün toz duman arasın aşkı ve kalksın artık kanlı duvarlarından kuşatmaların
