Yıllarca okuyup yazmam boşaymış
Verince parayı şair oldum beh
Okuyup yazmakla olmazmış meğer
Verince parayı şair oldum beh

Yorumcular bela oldu başına
Bütün hünerimi serdim boşuna
Para siper ettim körün taşına
Verince parayı şair oldum beh

Param olmayınca kimse almadı
Antolojilerde hiç yer kalmadı
Methiyeler yazdım yine olmadı
Verince parayı şair oldum beh

Uyak ayak arayıp mı durayım
Boş ver Kafiyeyi kime sorayım
Kafamı boşuna niye yorayım
Verince parayı şair oldum beh

Hayal aleminde uyur gezerim
Kazmasız küreksiz kuyu kazarım
Kitap okumadım ama yazarım
Verince parayı şair oldum beh

Ordan burdan yürütürken basıldım
Kelimeler uzadıkça asıldım
Birkaç mısra yazdım diye kasıldım
Verince parayı şair oldum beh

Kavak yeli eser oldu başımda
Şiir yazar oldum artık düşümde
Şiir yaya kaldı benim peşimde
Verince parayı şair oldum beh

Bir köşede yayın evini gördüm
Kitap bassın diye parayı verdim
Kitabım çıkınca murada erdim
Verince parayı şair oldum beh

Yiğit derki bu düzeni kuranın
Yar diyerek kucaklayıp saranın
Ne diyeyim kudretine paranın
Verince parayı şair oldum beh


Kaynak: Ozan Harun Yiğit
Yöre: Konya
Konya Türküleri