Kendimi tanıyalı seni karşımda gördüm
Ay bağımın Goncası ay gönlümün neşesi
O güzel saçlarını kaç kere düzüp ördüm
Ey gülizarın sümbülü bahçemin menekşesi

Sana benzeyen herkes bence güzel şirindir
Benzime sinen kokun en sevdiğim kokuydu
Gözlerindeki saflık ne tatlı ne derindi
İşte onlardan olmak mene büyük korkuydu

Keşke serpilmeseydik açılmasaydık ey gül
Keşke körpe kalsaydık kıskanan olmasaydı
Daha rahat ederdi bugünkü gamlı gönül
Bugün hasretli gözler yaşlarla dolmasaydı

Keşke çirkin olaydın hem de yoksul olaydın
Ve cömert tabiatın keşke bilinmeseydi
Keşke vaktinden evvel sararıpta solaydın
Böyle bir meta gibi sana dilenmeseydi

Haydi güzelleş artık uzaklaş benden
Meğer senin içinmiş bu düğün bu şamata
Var git sevgilim var git kavuşmazsak bir daha
Koy kalsın kavuşmamız bir daha kıyamete


Kaynak: İzzettin Abdi
Yöre: Kerkük
Kerkük Türküleri