Kendi noksanını bilip arif ol Kimsenin ay’bını göz etme gönül Yetmiş üç millete bir nazarla bak Hak sevmiş yaratmış söz etme gönül Gönül gönül deli divane gönül
Sakın kalleş olup lakırdı dizme Kimsenin âlemde gönlünü üzme Düzelmiş bir işi varıp da bozma Isınmış dilleri buz etme gönül Gönül gönül deli divane gönül
İrfanim halini bir düşün şöyle Dünyaya gelmekten maksat ne böyle Hakkını alırsan bin şükür eyle İhmale düşüp de naz etme gönül Gönül gönül deli divane gönül
