Suz-i hicranınla boyanmış gönül
Bir katre lalinden içse kanar da
Eğer yanmaz isen bu nar-ı aşka
Şu ah u vahımdan kalbini yar da

Ben feda etmişken can ile teni
Sen uyup ağyara terk ettin beni
Ey gonca dehanım el kınar seni
Bülbül yuvasında olsa kanarya

Emrah sana yeter hayal-i vuslat
Hayal ile budur gönül meserret
Gülüm sağolsun da etmesin ülfet
Elbet rahme gelip birgün anar ya


Kaynak: Erzurumlu Emrah