Tövbe ile geldik işte huzura
Gönlümüz meyleder bazen hazıra
Ufkumuz daraldı düşürme zara
Senden başkasını derman bilmedik

Üst üste gelince musibet bela
Gurbetimiz yaslı ağlıyor sıla
Ağaç yaralıdır güç ver sen dala
Senden başkasına boyun eğmedik

Gölge aldatsa da kalpte yer etmez
Saflar sıklaşınca şüphe yer etmez
Varıp coşan gönül başka yar etmez
Senden başkasına gönül vermedik

Rabbim rahmetinden ayırma bizi
Kollarda takat yok ciğerde sızı
Önümde bekliyor bir kara yazı
Senden başkasına “eman” demedik


Kaynak: Ali Rıza Malkoç